Voorrangsregels
Voorrangsregels
Goed zeemanschap!
Deze regel geldt altijd en wil zeggen dat je in iedere situatie uit moet gaan van gezond verstand om ten aller tijde botsingen, schades, letsels en onveilige situaties te voorkomen. Dus ook als dit betekent dat van de geldende voorrangsregels moet worden afgeweken!
De Gouden kiteregel! Een kiter die upwind passeert van een andere kiter, houdt zijn kite hoog in het windvenster. De kiter die downwind passeert houdt de kite laag.
Reden: Dit voorkomt dat je met een andere kite in de knoop komt.
Uitwerking: De upwindse kiter zet zijn kite zo hoog mogelijk in het windvenster. De downwindse kiter zet zijn kite zo laag mogelijk in het windvenster.
De kiter die het water in gaat heeft voorrang op de kiter die uit het water komt.
Reden: De kiter op het land loopt meer risico dan de kiter op het water.
Wanneer beide kiters een zware windvlaag vangen, heeft de kiter op het harde land een grotere kans op schade dan de kiter in het meegevende water.
Uitvoering: De kiter op het water biedt ruimte aan de kiter op het land om veilig het water op te gaan.
Er moet voorrang gegeven worden aan andere watersporters en gebruikers op het strand.
Reden: Andere watersporters en gebruikers zijn niet zo wendbaar als een kitesurfer en minder bekend met de mogelijkheden van de kite.
De kiter kan hierom het makkelijkste uitwijken.
Uitvoering: De kiter maakt ruimte en blijft downwind van andere watersporters en gebruikers.
Een kiter heeft voorrang op een gelijkkoersende oplopende kiter.
Reden: De oplopende kiter heeft een beter overzicht van de situatie. De ingehaalde kiter kan de oplopende niet eens gezien hebben. Daarom moet de oplopende kiter voorrang geven.
Uitwerking: De oplopende kiter haalt de voorste kiter downwind in, dusdanig dat de voorste kiter niet in de problemen komt met zijn kite en positie.
In de praktijk betekent dit dat je de kite laag houdt en het liefst ruim om het windvenster van de andere kiter heen vaart.
Een kiter die met het rechterbeen voor vaart en de kite tussen 12 en 3 heeft (bakboord), heeft voorrang over een kiter die met links voor vaart en de kite tussen 12 en 9 heeft (stuurboord).
Reden: Hier is binnen het kiten niet direct een praktische reden voor aan te wijzen, maar deze regel komt uit het zeilen. Daar heeft een boot met het zeil aan de bakboordzijde (links) van de boot voorrang over een boot met het zeil over stuurboordzijde (rechts).
Uitwerking: De kiter met links voor en de kite tussen 12 en 9, valt af (gaat downwind) en passeert de andere kiter downwind, zonodig kite laag. Hierbij draagt hij er zorg voor dat de upwind varende kiter niet gehinderd kan worden.
LET OP! De engelsen noemen ons bakboord, heel verwarrend, starboard tack (stuurboord rak), omdat de wind van stuurboord (rechts) komt.
Een kiter die hoger aan de wind vaart en een kruisende koers heeft met een andere kiter met de kite aan dezelfde kant, moet wijken.
Reden: Ook deze reden komt uit het zeilen. De hoger aan de wind varende kiter heeft een beter overzicht en kan makkelijker stoppen of wijken.
Uitwerking: De upwindse kite stopt of verandert van koers, dusdanig dat de downwindse kiter geen hinder ervaart.
Een kiter die op een golf rijdt, heeft voorrang op een kiter die de andere kant op vaart.
Reden: Op een golf is de kite moelijker te besturen. De kiter is dus minder manoeuvreerbaar dan andere kiters. Hij kan dus minder goed wijken.
Uitwerking: Andere kiters geven de golfrijdende kiter voorrang.
Een springende kiter heeft geen voorrang. Bovendien houdt hij 50 meter downwind en 30 meter upwind vrij.
Reden: Een springende kiter is onberekenbaar, dus andere kiters kunnen moeilijk anticiperen op de snel veranderde situatie.
Uitwerking: De springende kiter zorgt altijd dat er voldoende ruimte om hem heen is, zodat hij geen andere kiters in gevaar kan brengen.
